صنعت گردشگری به عنوان یکی از درآمدزاترین بخش‌های اقتصاد جهان مورد توجه بسیاری از کارشناسان، محققان و سیاستگذاران قرار دارد. این صنعت به طور چشمگیری بر اشتغال، تولید ناخالص ملی، مصرف و سرمایه‌گذاری تاثیرگذار است. با توجه به نقش محوری شناسایی ترجیحات گردشگری در سیاستگذاری و مدیریت این صنعت، تقاضای گردشگری سهم بسزایی از مطالعات را به خود اختصاص داده است و مدل‌های مختلفی در این زمینه ارائه شده است. از طرف دیگر، در عرصه برنامه‌ریزی به ویژه برنامه‌ریزی توسعه مدیریت گردشگری، پرداختن به آینده و برنامه‌ریزی آن، جزء جدا نشدنی فرایند برنامه‌‍‌ریزی بشمار می‌آید. در بیشتر موارد پرداختن به آینده بدون اتکاء به پیش‌بینی و تحلیل روندها، مشکلات بی‌شماری در اجرای برنامه‌ها به وجود آورده است. این مشکلات اغلب ناشی از توجه نکردن به تاثیرات فناوری‌های نوظهور و یا در حال ظهور در زندگی بشر و غفلت از نیروهای پیشران و عوامل کلیدی موثر بر تسهیل حل مشکلات و یا چالش های توسعه آتی است. غفلت از نیروهای کلیدی و پیشران در فرایند توسعه باعث تضعیف تدریجی آنها و در نهایت تاثیرگذاری منفی بر کل سیستم می شود. تصمیم گیران برنامه‌ریزی گردشگری در جهان پر از تغییر و تحول، نیازمند توسعه رهیافت‌های جدید پیش‌بینی و آمادگی برای آینده هستند تا بتوانند سهم خود را از بازارهای گردشگری افزایش دهند.

برای ارسال نظر وارد سایت شوید